Wpisy z marzec, 2013

Pies to takie zwierzę, które kwalifikujemy nie tylko ze względu na to czy jest duże, czy jest małe, ale przede wszystkim ze względu na rasę. Ras psów jest około 300. Jedni wolą duże psy jak: rottweiler czy amstaf, inni małe psy jak ratlerek. Każda rasa psa ma swoją wielkość i kolor. Każda rasa psów ma też swoje cechy. Mówi się na przykład, że takie duże psy jak rottweiler jest niebezpieczne, że taki pies może pogryźć własnego pana. Myślę, że mają rację, ponieważ sama słyszałam, jak na moim osiedlu takiej rasy pies pogryzł właściciela. Biedny facet, myślał, że bierze kochanego pieska do domu, a tu mu bestia wyrosła. Co do małych psów, to owszem są urocze. Można się bawić w czesanie, zmienianie mu fryzur i tym podobne, ale nie można liczyć, że gdyby coś nam mnie działo w ciemnej uliczce, to ten pies nam pomoże. Co innego psy terriery na przykład (te większe), mogłyby ewentualnie odgryźć rękę napastnikowi. Suma summarum, ja jestem zwolenniczką psów bez rasy, ani one wredne, ani urocze, ale na pewno zawsze wierne.

Ubarwienie gronostai Duża część gronostajów, choć nie wszystkie, zimą przybiera śnieżnobiały kolor. Białe jest całe ich ciało z wyjątkiem nosa, oczu i końca ogona. Oczywiście wszystkie te zwierzęta linieją jesienią, jednak tylko niektóre zmieniają barwę swych włosów. Inne pozostają brązowe przez całą zimę, lecz ich sierść staje się nieco jaśniejsza. Szybkość i czas linienia zależą od tego, gdzie gronostaje mieszkają. Te, które żyją w zimniejszych terenach linieją dość wcześnie i bardzo szybko – proces ten trwa u nich jedynie kilka dni. Z kolei te osobniki, które żyją w obszarach o bardziej umiarkowanym, łagodniejszym klimacie, czyli na przykład w Europie Środkowej i Wschodniej, linieją później i dużo dłużej, bo od 4 do nawet 6 tygodni. Z kolei drugie linienie, na wiosnę, rozpoczyna się znacznie szybciej u populacji południowych. Osobniki żyjące w zimnych regionach jak najdłużej korzystają z gęściejszej okrywy włosowej zapewniającej dobrą ochronę przed zimnem, które w tych rejonach może przyjść jeszcze nawet wiosną. Samice stają się białe częściej niż samce, choć w dużej mierze zależy to od genów, ale także od warunków atmosferycznych, bowiem bielenie spowodowane jest niedostateczną ilością pigmentu, melaniny. Oczywiście zwierzęta te wykorzystują swój biały kolor by lepiej ukryć się przed potencjalnymi drapieżnikami oraz by móc lepiej polować na drobne gryzonie.

Orka Pochodzą one z rodziny delfinowatych, długość ciała samca dociera nawet do 9 metrów natomiast samicy około 5 metrów. Jest to największy i najsilniejszy przedstawiciel gromady delfinowatych. Potrafi płynąć z prędkością nawet 62 kilometrów na godzinę. Charakterystyczna jest bardzo wysoka płetwa grzbietowa wielkością dochodząca nawet do 1.8 metra, wierzchołek je jest zaostrzony. Gdy orka płynie pod powierzchnią, płetwa grzbietowa zwykle wystaje wysoko ponad wodę. Płetwy piersiowe tworzą wiosła o zaokrąglonym tylnym brzegu. Sa one szczególnie szerokie u starych samców. Ubarwienia jest bardzo kontrastowe, czarno białe. W szczęce górnej i w żuchwie od 10 do 13 zębów ułożonych w szeregu. Ciało orki jest olbrzymie oraz bardzo krępe w porównaniu do innych mniejszych gatunków delfinów. Orka przewyższa je również pod względem szybkości i wytrwałości. Występują w strefach polarnych, natomiast również u wybrzeży europejskich również pojawia się dość regularnie, zaobserwowano ją również w Morzu północnym.

Mówi się, że pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Wyjaśnijmy sobie to stwierdzenie. Pies jest zwierzęciem wiernym, które zawsze chętnie wyjdzie z panem na spacer. No chyba, że za oknem pada deszcz, ale wtedy nie tylko pies nie ma ochoty wynurzać nosa za drzwi. Pies nie ugryzie właściciela, nawet jeśli ten ciągnie psa za ogon czy uszy. Pies dzielnie znosi humory swojego pana czy pani. Nawet jeśli właściciel, ma zły dzień, pies jest tym kimś co przyjdzie i grzecznie będzie znosił kiepski nastrój pana. Pies jest kochanym zwierzęciem, która lubi być głaskane, ale potrafi się odwdzięczyć swojemu panu. Kiedy pan cierpi to i pies cierpi. Kiedy pan się cieszy to i pies się cieszy, dlatego kiedy pana braknie pies wyje i płacze, jak gdyby chciał odejść razem z nim. Pies nigdy nie przeszkadza. Jeśli pies wyczuje, że nie powinien być, tam gdzie jest to pies kładzie się grzecznie w kącie i czeka. Pies cierpliwy jest i nie wymaga ciągłego zainteresowania, bo kiedy będzie chciał się bawić – sam pies przyjdzie do pana.