Wpisy z grudzień, 2012

Kiedy już piesek znajdzie się pod naszą opieką, musimy o niego zadbać. Przede wszystkim nasz pies musi coś jeść. Wielu właścicieli psów sami gotują jedzenie dla swojego psa, ale jest to czasochłonne, a pokarm taki nie zawsze zawiera składniki niezbędne do prawidłowego rozwoju naszego pieska. Inni zaś kupują gotowe pokarmy dla psa, takie jak: sucha karma, specjalne kości czy mięso w puszce. Taki sposób żywienia psa jest wygodny i szybki. Jednak jedzenie dla psa, które kupujemy w sklepie jest nieco droższe od tego, które możemy samemu przygotować naszemu psu. Sądząc po minie mojego psa, jednak bardziej smakuje mu jedzenie z tak zwanej „puszki”, niż gotowane, a mój pies lubi dobrze zjeść. Oprócz jedzenie ważne jest też nabycie takich rekwizytów jak smycz, kaganiec i zabawek dla psa, aby pies nie musiał bawić się w gryzienie naszych trepków. Pies lubi bawić się różnego rodzaju piłeczkami, więc można sprawić mu przyjemność i wydać parę groszy na okrągły kawałek plastiku czy gumy. A jak będzie grzeczny nagrodzić specjalną kością dla psa.

Środowisko naturalne gronostai Gronostaje występują w większej części półkuli północnej. Spotkać je można na całym terytorium Kanady, włącznie z najdalej na północ wysuniętymi wyspami. Obecne są także na Alasce oraz na północy Stanów Zjednoczonych, choć część populacji żyje nawet w górach, w zachodnio-południowej części Stanów. Gronostaje żyją także na północy i zachodzie Grenlandii, w całej Europie (z wyjątkiem Portugalii i południowej oraz centralnej Hiszpanii, Włoch i południowej części Półwyspu Bałkańskiego), i w całej północnej i centralnej Azji oraz w Japonii. Pod koniec XIX gronostaje, jak zresztą wiele innych zwierząt, zostały introdukowane przez człowieka do Nowej Zelandii, gdzie świetnie się przyjęły i dziś można spotkać ich tam wiele. Wielkość populacji gronostajów jest ściśle zależna od wielkości populacji królików oraz innych małych gryzoni, na które gronostaje lubią polować. Jeżeli jest ich mało, to gronostajów nie uratuje nawet duża liczba ptaków, owadów i owoców – ich liczba na takim terenie będzie się cały czas zmniejszać, aż ostanie się tam jedynie kilka małych, odizolowanych od siebie populacji. Gdy pożywienia jest dużo, to aż 65% populacji gronostajów stanowią osobniki bardzo młode, najczęściej nie mające jeszcze nawet roku. Gdy jednak mamy do czynienia z okresem głodu, to zaledwie 20% populacji gronostajów jest młoda. Jasno z tego wynika, że gronostaje są bardzo zależne od aktualnych warunków środowiska.

Wychowanie Powszechnie uważa się, ze wytresować można wyłącznie psa. Nie jest to prawda. Fakt, że koty niechętnie poddają się woli człowieka i trudno sobie z nimi poradzić oraz nad nimi zapanować. Ale np. świnki morskie można nauczyć chodzić przy nodze i reagować na właściciela radosnym „kłikaniem”. Nie jest to łatwe, ale możliwe – sama tego dokonałam:). Ogólnie tresura wymaga cierpliwości, wyrozumiałości i dużego samozaparcia. Bez tego nici z nauczenia stworzenia czegokolwiek. No i trzeba się wsłuchać w naturalne zachowania zwierzęcia, zrozumieć ja, a potem wykorzystać w warunkowaniu. Jeśli dobrze się pupilowi przyjrzymy, to właściwie po zrozumieniu pewnych jego cech, nie będziemy musieli włożyć dużo wysiłku w nauczenie lub oduczenie go pewnych rzeczy i skłonności. Pamiętajmy też, że ze zwierzakiem jest tak samo jak z człowiekiem – można go czegoś nauczyć, ale nie zmienimy charakteru ani temperamentu. Musimy się z nimi liczyć i brać je pod uwagę nie tylko przy tresurze, ale całym obcowaniu ze zwierzakiem.

Opis ogólny waleni Ssaki te maja bardzo elastyczną skórę, która zmniejsza opory stwarzane przez wodę umożliwia to uzyskiwanie większych prędkości. Wiele waleni może długo i głęboko nurkować, rekord należy do kaszalota który zanurkował na głębokość 1000metrów. Waleni mają dość małe płuca których objętość zawiera tylko 9przocent tlenu potrzebnego podczas nurkowania. Ciało waleni utrzymuje znacznie silniejsze ciśnienie wody niż ciało człowieka. Walenie dzielimy na dwie duże grupy: -zębowce (walenie uzębione) -fiszbinowce. U zębowców w długich szczękach tkwi różna liczba stożkowatych zębów, które służą im do chwytania ryb. Fiszbinowce są całkowicie pozbawione zębów, na ich podniebieniu zwisają postrzępione płaty pochodzenia nabłonkowego, filtrują one z wody drobne organizmy. Odfiltrowana zawiesina kierowana jest mięsistym językiem do wąskiego przełyku. W zimnych wodach oceanicznych ciepłokrwiste walenia maja znaczna przewagę szybkościową nad innymi stworzeniami. Pozwala im to na szybkie i skuteczne polowania (odłowy) ryb, które w większości stanowią ich główny pokarm.